Adıyaman’ın Gölbaşı ilçesine bağlı Yaylacık köyünde yaşayan Şenay (38) ve Mustafa (37) Altıparmak ile çocukları 4 yaşındaki Umut ve şu anda 53 günlük olan Ufuk, sarsıntılar sırasında yıkılan evin enkazı altında kaldı.
Çevredekilerin yardımıyla kısa süre sonra enkazdan yaralı çıkarılan baba, beton blokları çekiç ve baltayla kırarak 2 saatlik uğraş sonucu önce Umut’u sonra da ölen eşinin kucağındaki bebeği Ufuk’u kurtardı.
“EŞİNİN ACISINI YÜREĞİNE GÖMÜP ÇOCUKLARIYLA VAN’A GÖÇ ETTİ”
Eşinin cenazesini de enkazdan çıkararak defneden baba Altıparmak, bebeğini 3 gün boyunca yakınlarının desteğiyle besledi. Eşinin acısını yüreğine gömen Altıparmak, çocuklarını alarak Van’ın İpekyolu ilçesinde yaşayan yeğeni Fatma Pınar Çevik’in yanına geldi.
Aileye evinin kapısını açan hemşire Çevik, depremde annesi ölen 53 günlük bebeğe de süt anne oldu. Çevik, 4 yaşındaki Umut ve Ufuk bebeğe annelerinin yokluğunu hissettirmemeye çalışıyor.
“BEBEĞİMİ ÖLEN EŞİMİN KUCAĞINDAN ALDIM”
Depremin üzüntüsünü ve yakınlarını kaybetmenin acısını yaşayan baba Altıparmak, AA muhabirine, depremde evlerinin yıkılmasıyla enkaz altında kurtarılmayı beklediklerini söyledi.
Sarsıntılar sırasında eşinin kendisini uyandırdığını ancak ona kavuşamadığını anlatan Altıparmak, “Birden karanlık oldu. Soba devrildi, ellerim yandı. Çok zor, eşim yanımda vefat etti. Köydeki evlerin tümü yıkıldı. Ben, eşim ve iki oğlum enkaz altında kaldık. Beni ağabeyim dakikalar sonra kurtardı. Dumandan dolayı havasız kaldım. Sonra ağabeyimle çocuklarımı kurtardım. Bebeğimi ölen eşimin kollarından aldım. Şimdi Van’dayız, ablamın kızı bize evinin kapısını açtı. Ona süt anneliği yapıyor. Allah’tan geldi, sabrediyoruz.”
“GÜCÜMÜN YETTİĞİ KADAR BÜYÜTECEĞİM”
Bebeğe süt anneliği yapan Çevik de depremin olduğu Adıyaman’a gittiğini ve her yerde yıkılan binaların enkazlarıyla karşılaştığını belirtti. Adıyaman’da ikinci depreme yakalandıklarını aktaran Çevik, şunları kaydetti:
“Gittiğimizde durumun bu kadar vahim olduğunu tahmin etmemiştim. Biz gidene kadar bebeğe un, su ve şeker karıştırıp vermişlerdi. Ben de annelik içgüdüsüyle hemen emzirmeye başladım. Gece sabaha kadar kucağımda baktım. Onları alıp Van’a getirdim. Burada bebeğe süt anneliği yapıyorum. Elimden geldiğince de büyütmeye devam edeceğim. O da benim canımdan biri. Sonuçta benim çocuğum da bu halde olabilirdi. Gücüm yettiği kadar onu büyüteceğim. Artık onun annesiyim, çocuklarımdan bir farkı yok.”
Çevik’in annesi Fahriye Baybatmaz da “Evlerimiz yan yanaydı, deprem olunca yıkıldı. Yolumuz kardan kapalıydı. Çevredekilerin yardımıyla enkazdan çıktık. Çok büyük acı. Bebeğe ilk zamanlar ben sahip çıktım. Şimdi kızım süt anneliği yapıyor. Vanlılar bize sahip çıktı. Tüm ihtiyaçlarımızı karşılıyorlar, sahiplendiler. Allah onlardan razı olsun.” diye konuştu. (AA)
